• Yeşil elma çok tatlıydı.
  
• Üç kitap aldım.
  
• Bu ev çok büyük.
  

• Tek başlarına kullanıldıklarında anlamları tam değildir, bir isme ihtiyaç duyarlar.
  
• Her sıfat, bir isme bağlıdır.
  
• Sıfatlar cümlede isimden önce gelir.
  

• Bir ismin nasıl olduğunu, ne şekilde olduğunu anlatır.
  
• İsimlerin renk, durum, biçim, tat, koku gibi özelliklerini belirtir.
  

• Tatlı elma
  
• Sıcak çorba
  
• Sakın çocuk
  
• Kırmızı araba
  

• İsmin yerini işaret eder.
  

• Bu kalem benim.
  
• Şu çocuk çok zeki.
  
• O ev satılık.
  

• İsmin sayı yönünü belirtir.
  

• Asıl sayı sıfatı:
  (Bir, on, yüz kitap)
  
• Sıra sayı sıfatı:
  (Birinci, ikinci, üçüncü yarışmacı)
  
• Üleştirme sayı sıfatı:
  (Birer, üçer elma dağıttı.)
  
• Kesir sayı sıfatı:
  (Yarım ekmek, üçte bir dilim)
  

• İsmin miktarını ya da özelliğini tam olarak belirtmeyen sıfatlardır.
  

• Bazı insanlar çok sabırsızdır.
  
• Birçok öğrenci sınavı geçti.
  
• Biraz su iç.
  
• Her gün çalışmalısın.
  

• İsmi soru yoluyla belirtir.
  

• Hangi kitap senin?
  
• Kaç gün kaldı?
  
• Ne yemek istiyorsun?
  

Alıntı: Not: Eğer soru kelimesi doğrudan bir ismi soruyorsa, soru sıfatı olur.
(İsimsiz olursa soru zamiri olur.)

• Sıfat + İsim sıralaması vardır.
  
• İkisi birlikte bir tamlamayı oluşturur.
  (Buna sıfat tamlaması denir.)
  

• Yeşil (sıfat) + elma (isim) = Yeşil elma (Sıfat tamlaması)
  

• Sıfatlar her zaman bir isimle birlikte anlam kazanır.
  
• Soru kelimesi bir ismi soruyorsa soru sıfatı olur.
  
• Tek başına kullanılan "bu, şu, o" gibi kelimeler zamir olur, ama bir ismin önüne gelirse işaret sıfatı olur.
  (Örneğin: Bu kalem → işaret sıfatı // Bu benim → zamir)